os. Konopnickiej
Os. Konopnickiej jest jednym z najmłodszych, jakie powstało w ramach Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Pierwsze budynki oddano do użytku w 1974 roku. Tutaj, podobnie jak na realizowanym niemal równolegle os. Sienkiewicza, wprowadzono system elementów prefabrykowanych OWT – tzw. „wielką płytę”. Użyta technologia odbierała swobodę działania, nie pozwalając na zbyt dużą ingerencję w kształt i wygląd architektury. W całej Polsce, z takich samych, gotowych elementów, powstawały niemal jednakowe obiekty.
Projektant lubelskiego osiedla, Janusz Link, postanowił nieco urozmaicić przestrzeń wprowadzając zróżnicowane wysokości budynków. Pięciokondygnacyjne bloki od strony malowniczego wąwozu przechodzą w wysoką dwunastokondygnacyjną zabudowę znajdującą się w pobliżu ważnej arterii komunikującej tą część miasta.
Wprowadzenie wielopiętrowych obiektów ułatwiło stworzenie wymaganej ilości mieszkań na mniejszym obszarze. Zaoszczędzoną powierzchnie można było przeznaczyć na powiększenie terenów zielonych.
Monotonię i surowość zabudowy miała przełamać sztuka. Przestrzenie pomiędzy szarymi blokami wypełniły artystyczne instalacje zrealizowane podczas Lubelskich Spotkań Plastycznych 1976 -79. Wykonano m.in. metalowe rzeźby wg projektu Władysława Frycza, a także kompozycje malarskie w 4 prześwitach bloków. Dekoracje prezentujące fragmenty twórczości patronki osiedla stworzył Andrzej Nowacki, przy współpracy z Andrzejem Skoczylasem. Dziś nie mamy już możliwości ich obejrzenia, zostały ukryte pod warstwą ocieplenia budynków.
fotografia przedstawia fragment osiedla Konopnickiej w Lublinie
„Aligator”
Władysław Frycz
„Łyżwiarze"
Władysław Frycz
„Struś"
Władysław Frycz
„Sarny"
Władysław Frycz
